Siyah Sözler

Her gece daha da eksiliyoruz daha da tükenip daha da ölüyoruz. Bunu özellikle karanlık çöktüğünde yapıyor yalnızlık.

Hayatın en hüzünlü anı mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.

Biliyorum her gecenin umududur yıldızlar bir kalp sarılınca dağılır karanlıklar.

Zaten incecik bir ip üstünde yürüyordum. Zaten çok yüksekti. Beni sen itmedin.

Simsiyahların içinden sana kar beyaz geldim. Şimdi beni biraz sever misin?

Harflerden korkarsınız. Renklerden korkarsınız. Aşk’tan korkarsınız. İnanmaktan korkar inanmamaktan daha çok korkarsınız.

Sana bağlanınca düşmem sandım…

Her yanım yarım yarım kalbim yine darmadağın.

Gecenin en sevdiğim yanı kendi sessizliğini duyman en kötü yanı yine sabah olacak.

Ve o siyah saçlarını kes yavaş yavaş. Giderken terk ederken savur yüzüne yalnızlığının.

Kim bilir şimdi sen nerelerde. Kiminle yıldızlar sayıyorsun. Ben ayın karanlık yüzünde güneşimi bekliyorum…

Benim aşktan anladığım taşla camı kırmaya çalışmak değil camla taşı kırmaya çalışmak.

Sussun diye beyaz onu kaybettim.

Sessizsin yağmur gibi. Korkuyorsun kırılmaktan.

Karanlıkta göremeyenler bizim aramızda yollarını kaybedecektir. Bu yüzden bizler kendi aydınlığımızla siyah olarak devam edelim.

Güneş uyuyunca ve yerine gece uyanınca ay. Rüzgârlar oynatınca yaprakları onun sesi duyulur. Uzaklardan.

Ağlama gidenlerin ardından o giderse ben varım…

Sen sakın unutma beni. Unutursan solar gökkuşağının rengi.

Yalnızlıkla büyüyorsun beni hâla öldürüyorsun.

Yalnızlık senden daha çok seviyor beni. Karanlık senden daha sıkı sarılıyor bana.

Her yerde kar var kalbim senin bu gece.

Hiç kimse hiçbir renk hiçbir koku hiçbir yer hiçbir şey hiçbir zaman seni geri getirmeyecek.

Başla hadi! Sar karanlığına beni al en derinine hadi! Sar bir kere sar bir kere.

Siyahtan daha koyu bir renk olsun isterdim. Siyahlar yetmiyor artık.

Ne yapmam gerek bilmiyorum. Bir susuyor bir özlüyorum. Sadece geçsin istiyorum. Bana ne oluyor? İnanın bende bilmiyorum.

Neden uzamaz neden tutamaz. Neden sarılmaz bana kolların.

Kalbin senin yollar senin bensiz mi büyüyorsun?

Belki aynı şarkının sesini açıyor aynı şarkıyı susuyoruzdur. Kim bilir.

Yeni bir yazı yazmayı istiyorum yeni bir hikâye. Ve tüm bunlar olurken bunlara bir renk bulmam gerekiyor. Ve ben yine siyah kalıyorum.