Heyecanlandıran Sözler

Mükemmel kişiyi aramaktan vazgeç. Tek ihtiyacın olan sana sahip olduğu için şanslı olduğunu düşünen biridir.

Öleceğiz bir gün, gömecekler. Bir kaç gün övecekler, sonra kalan malını bölecekler. Hatta memnun kalmayıp üstüne birde sövecekler.

Adam gibi sevenin aldığı ödüldür yalnızlık.

Zirvelerde kartallar da bulunur, yılanlar da. Ancak birisi oraya süzülerek, diğeri ise sürünerek gelmiştir.

Beni sev ya da benden nefret et, ikisi de benim yararıma; seversen hep kalbinde olurum, nefret edersen hep aklında.

Bir insanın nasıl güldüğünden terbiyesini, neye güldüğünden akıl seviyesini anlarsın.

Ne zaman pişman olursun biliyor musun? Yarım bıraktığını, başkası tamamladığında.

Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.

Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

Kalbi kırdıktan sonra gelen özür, doyduktan sonra sofraya gelen tuz gibidir. İhtiyaç kalmaz.

Bazen diyorum ki ne olacak söyle gitsin. Sonra diyorum söyleyince ne olacak sus bitsin.

Kalbini kırıyor diye üzülme! Belki de hak etmediği yerden çıkmaya çalışıyordur.

İnsanı olgunlaştıran yaşı değil, yaşadıklarıdır.

Sesini hatırlamıyorum bile ama söyledikleri hala aklımda.

Unutamadığın kişi, daima senden uzakta olandır.

Baktım sana kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim. Kısacası artık ben sana “hiçbir şey” değilim.

Sen gittin artık yoksun ve boşuna yağıyor yağmur. Birlikte ıslanamayacağız ki.

Bir yandan hiç hatırlamamak üzere unutmak istersin, bir yandan da bu dünyada seni ondan başkasının mutlu edemeyeceğini bilirsin.

Kalbe kan pompalamaktan başka görev verince saçmalıyor.

Beni heyecanlandıran ve bana ilhan veren biriyle birlikte olmak isterim. Blake Lively

İnsanı en çok üzen şey; ummadıkları kişiler adam olurken, adam sandıklarının insan bile olamamış olmasıdır.

Aşkları da ayakkabılarınız kadar itinayla seçmezseniz, tıpkı ayağınızda olduğu gibi yüreğinizde de nasır oluşabilir.

Aynı günde dört mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum.

Hayatımda edindiğim en büyük bilgi şudur: kendi kendine yardım etmeyi bilmeyene, kimse yardım edemez…

Her şey üstüne gelip, seni dayanamayacağın bir noktaya getirdiğinde; sakın vazgeçme! İşte orası kaderinin değişeceği noktadır.

Ölmek sorun değil de hani bir gün mezarıma gelirsin de kalkıp sarılamamak koyar bana.

Bazen gerçek duymaya ihtiyacımız olan son şeydir.

Çok şey vardı anlatılacak. O yüzden sustum. Birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. Az zamana çok şey sığdırmamız gerekiyordu. Ben de sadece gözlerinin içine bakıp sustum. Sen duydun mu, sustukları mı?

Geçer elbet efendim. Bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer, bazısı parçalar geçer ama mutlaka geçer…

Üstüne basarak söylemiştim seni seviyorum diye. Sen ise üstüme basa basa gitmeyi tercih ettin.

İnsanları gördüklerinden ibaret sayma, göremediklerinde ara. İçidir hakikatin resmi, dışı sadece bir manzara.

Pişman değilim! Sadece dön bak arkana; ne için, nelerden vazgeçtin neler dururken, sen neyi seçtin!

Allah seni özgür yaratmışken başkasının kölesi olma.

Sende, ben, imkânsızlığı seviyorum; fakat asla ümitsizliği değil.

Gidiyorum hayatından, gözlerinin buğusunu, yüreğinin kokusunu aldım gidiyorum.

Salak! Hala kalkmış soranlara ‘ben ayrıldım’ dersin diyor. Öldürdüğü yetmiyor ya, bir de intihar süsü vermeye çalışıyor.

Tek pişmanlığım kelimelerimi bile hak etmeyen insanlara, saatlerce cümleler kurmaktır.

Hiç ayrılamam derken, kavuşmak hayal oldu.